გალაკტიონ ტაბიძე

                                                                      ***
რაც უფრო შორს ხარ - მით უფრო ვტკბები! 
მე შენში მიყვარს ოცნება ჩემი. 
ხელუხლებელი - როგორც მზის სხივი, 
მიუწვდომელი - როგორც ედემი.

და თუ არა ხარ ის, ვისაც ვფიქრობ, - 
მე დღეს არ ვნაღვლობ, დაე, ვცდებოდე! 
ავადმყოფ გულს სურს, რომ მას ოცნების 
თეთრ ანგელოზად ევლინებოდე.

დაიწვას გული უცნაურ ტრფობით, 
ცრემლით აივსოს ზღვა-საწყაული - 
ოღონდ მჯეროდეს მე ჩემი ბოდვა 
და სიყვარულის დღესასწაული.

No comments:

Post a Comment